излезе (гл.) - наопаку (прил.)

На крајот сѐ излегува наопаку.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Црно кога носиш, бело гледаш. Уметноста, нели, не е пресликување на стварноста. Како и сонот.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
— Море зло, кој ќе прави зло на царски човек, туку пак реков да не излезе наопаку разбрано.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)