ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

На самото Кале, речиси на врвот, пред војничката касарна, има еден длабок бунар што води до засолништата.

Имаше дури и еврејски сефардски семејства, имаше едно ерменско семејство на музичари, имаше и едно руско семејство, спасено од Октомвриската револуција, имаше неколку турски семејства, имаше не­колку семејства од Егејска Македонија, тука беше нашето албанско семејство, среде многубројното македонско население, во оваа мала Козарска република.

Предел На Ефтим Клетников Има еден предел во кој секому душата е море и каде никој не пие вино и каде никој не знае што е правда и неправда што е никој не знае ни што е добро - ни што е зло - ниту пак знае сведок што е и обвинение што.

Тогаш, низ пламен, јас сам во пламенот ги фрлив и расото и крстот но приграбив дел од свитоците кои сè уште не беа зафатени од пламенот и легнав врз нив, јас Антонио, сега стракче трева изгорена меѓу дамнините и заборавот...

- Слушајте, имам еден френд, Србин, кој се пријави како Циган.

Има една грмушка и една пенушка има, срцето ќе те одведе мракот ќе те приспие, и има мугра сина безшумно што доаѓа усните да ти ги навлажи со надеж и со роса.

А има еден збор: „Со дружина и смрт е мила“.

Меѓу нас имаше еден морнар кој по ѕвездите ги откриваше насоките на светот.

Ќе речат некои оти културната работа е возможна само кога има политичка слобода; без неа таа е невозможна. – Вистина, во таа забелешка има еден дел вистина, но само еден дел.

- Прости ми до небо што не сум во можност да те испратам. Имам еден сериозен случај.

Имаше едно војниче од Скочивир, па тоа рикаше ко бик, ко бивол.

Имаше еден братучед Стојан, тој беше бугарски војник. Така му се паднало.

Имаше еден Илија од Призрен и си го слави денот. Дава некоја ракија од дивјачки и од дренки.

А имаше едно војниче, Крстивое Пешиќ, чинам се викаше, па тој, не знае кај да се скрие.

Под селото имаше едни италијански пленици. Кога одевме да работиме ги гледавме како се мачат. 107

- Еда, има една бука, во Пет Браќа, вели, ама е тешка за качување.

А така момчета, вели и појди кај едни, појди кај други, не куражи и благодарја ви на учението, ни вели и ние: покорно благодарим, ќе му одречеме, а шумата свети, мислиш сонцето заборавило да зајде, да се тргне од неа, а сонце нема, небото на твоите рамена се потпира и тука учевме сѐ што си има една држава за да напаѓа и војната си тера и првин се бориме со Грците и со Англичаните и дење-ноќе во окопи, со цела спрема и не смееш да заспиеш, оти ако те најдат заспан, ќе те врзат на сонце, ако е сонце, ако не е дожд, и така ќе скапуваш, 123

Имавме една магарешка слива за берење. Да не капат сливите по земја, да не ги јаде земјата. Ќе ги нацепам сушеници.

имаше еден безбожник којшто призна дека кога му било најтешко, пак, на небото му се помолил, пак верувал дека нема господ, ама друг и немало до него и устата сама му се отворила да го моли господ, оти тогаш може да ти помогне само тоа што не е до тебе, тоа што не го гледаш, што не го познаваш, што не си го сретнал, господ мора да е и овдека и онаму, вели Илија Јованов, господ мора да е насекаде и затоа не можеме да го видиме и тогаш пак го гледаме офицерот, се враќа: дали сте биле војници, прашува, не, не сме биле, кажуваме, е отсега ќе бидете, вели, смртната казна ви ја заменувам со казна на прва борбена линија, вели, ќе потпишете дека доброволно се јавувате, ќе потпишеме, велиме, како не ќе потпишеме, таму барем може и да преживеете, вели, е ти благодариме, господине, велиме, ти отсега си ни господ, велиме, и одиме му ги бацуваме рацете, колената, чизмите, не бацувајте ме мене, туку потпишете овдека, ни вели, имате штастие, имаме, велиме, и среќа и штастие имаме, сигурно дека е пијан, си мислиме и нѐ одведоа во некоја касарна, ни дадоа алишта и плачките ни ги вратија после пак ни ги зедоа, ама тогаш ни ги вратија, само парите не ги вратија, пари не ви требаат, велат, оти одиме на фронт кон Турција или во Македонија. 122

Имав еден број анотации. Последното што сум го напишала на листот во машината беше еден испис од Библијата: „Кажи ми ти, кого го сака душата моја!“

Симон побара едно пиво. Жешко е, вели, убаво е да има едно пиво.

5.  Уделот во друштвото, согласно дефиницијата во Законот за трговските друштва (Сл. весник на РМ, 28/2004), претставува севкупност на права и обврски кои содружникот ги стекнува врз основа на влогот во основната главнина во јавното трговско друштво, командитното друштво и друштвото со ограничена одговорност, при што секој содружник има еден удел кој не може да биде претставен во хартија од вредност.

Има еден пат од внуци и внуци непреод.

- Јас имам еден пријател во Струга.

Во село Мало Коњари имаше еден човек многу чесен и кроток, на име Божин.

Стоејќи еднаш на куќа, ја видел жената му кај ги молзе кравите и од милост на убавите телиња слегол во двор и отишол до телињата да ги помилува ѓоа; арно ама кај го знаеше син му Велко оти штркот Силјан е татко му; Велко си имал едно стапче в раце, и видело оти телињата ги милувал Силјан со клунот, та и свикало на мајка си: „Мајко мори, види го штркот ќе ги јаде со клунот телињата!“

Тамо имало едно големо блато и во блатото илје и милје имало жаби и други водни животники, тамам за штрковите гозба.

„Тој ми кажа што да правам. Имам една маст.

- Чорбаџи-Дико ми требаше, од далеку сум и имам една мака, - молежливо рече Бошко.

Еден збор да ти рече, за срце ти се лепи. После, и јас ќе зборувам со него.

КЕВА: Право да ти кажам Ефке, не верувам. Тој има една мисла за неа..

(Излегува Евто. Влегува Остоиќ.) ОСТОИЌ: Си бил еден поп, си имал едно куче, кучето му умрело, му направил споменик, на споменикот пишувало, си бил еден Киро, добил „благодејание”, бил српски учител, била српско-турска војна, Турците го затвориле, сега е турски џандар. Каде се парите за поправка на покривот?

Имаше една Кира, што ја прекарувавме ,Сталинова кашлица", ќе ме изеде сосе алишта.

Имаше еден Јане Мажовски, гледа во труповите и само си зборува: Оној ја сврте главата, бог да го прости!

Имав едно поткршено моливче и секогаш оставав пораки по ѕидовите од нужникот.

Имавме една голема круша пред куќата во дворот и јас секое поминување ќе се обесев со рацете на неа.

Меѓу Германците има еден помлад човек кој само молчи и погледнува во мене.

А што имаше едни очи: како небо, како море.

Имаше едни задригази жени, скарани со секоја идеологија.

А пак тука, во соседството, има еден лекар, Унгарец, Карољ се викаше.

- Да има една убава вода, слатко би се напил! - рече.