има (гл.) - мене (зам.)

Бошко ми е најдобриот ученик во одделението, - им кажува таа на децата и им вели да ме имаат мене за пример.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Двете постари деца во интернат, за Патрик ме имаше мене, а за чистење и готвење ја имаше Никол.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Тие двајцата ме имаа мене и семејството на сестрами, се радуваа многу со внучињата.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Мајка во прегратката ме има мене, неколкумесечен.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Повеќе од што можев да замислам. А и тоа нешто ме има мене.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Мора да постои барем една пресечна точка на амплитудите каде што ме има мене целосна.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Бошко ми е најдобриот ученик во одделението, - им кажува таа на децата и им вели да ме имаат мене за пример.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Тетка ми Оце, којашто е прилично строга мајка, некако се имаше олабавено и сосема ми ја имаше мене препуштено.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Едно време Дена фати на секои пет минути да прашува кога ќе стигнеме во тоа наше Маврово, па што има таму, па како е таму, па зошто е, па кој живее во таа наша куќа кога нас нè нема, и сè некои такви досадни прашања, на кои никој не ѝ обрнуваше внимание, па сите одговори ги очекуваше од мене.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)