има (гл.) - белег (имн.)

МАРА: Дробен и сув! А на ногата има белег!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Сега оваа кутра девојка е жигосана, има белег на себе... Ќе ја бие лош глас... Ќе биде бела врана во околината...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)