има (гл.) - жаба (имн.)

Тамо имало едно големо блато и во блатото илје и милје имало жаби и други водни животинки, таман за штркојте гозба.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тамо имало едно големо блато и во блатото илје и милје имало жаби и други водни животники, тамам за штрковите гозба.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Си наполни Силјан едно шише од чоечката вода и си го врзал на гуша, та си се сторил штрк и си летна заедно со Аџи Кљак - кљак, та дошол кај што беа збрани сите штркои.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Пела и во сонот се појавуваше како сонце, бело бело и топло а потоа таа викаше бате Дончо јас и ти сме брат и сестра нели а тој нема глас да ѝ одврати дека тие двајцата не се брат и сестра само нивните мајки во исто време ги имаат родено и оти се најдобри другари им кажуваат дека се полубрат и полусестра и сакаше да ѝ каже дека се само две деца таа момичка а тој момче нели таа женско тој машко како што има жаба машко и жаба женско како што има гугутка машко и гугутка женско како што има којн машко и којн женско како што има вол машко и вол женско и ние сме како нив и токму ска да ѝ каже во што е разликата меѓу машкото и женското го изгубува привидот на Пела сонцето и белото и ќе врекне со широко отворени очи Их, пак само сон!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)