При сиот блесок, речта на личностите на Набоков е наполно литературна, има изобилство од споредби, метафори, шаренолика е.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Така таа зима имавме изобилство од бела блескавина оросена со златен прав, но топлината на сонцето до закоравено подмрзнатата дебела снежна покривка не успеваше да се фати.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)