има (гл.) - навик (имн.)

Како што често пареата во зимскиот воз допира само до првиот вагон, така и оној волев флуид на нашиот предводник го опфаќа само првиот скаут зад него, Грнецот, кој има навик да ја ниша во одот целата горна половина на телото како да колва зрна со долгиот шилест нос.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Имав навик, веќе тврдо закоренет во мене, - одејќи по тротоарот, секогаш со десната нога да попаѓам на линиите со кои е испресечено циментото.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Од мал имаше навик и мерак да спие на мев, а пак татко му сето време го учеше на плеќи, Ване, пак, се одвикна од првородениот, но не се навикна ни на приучениот начин, па заспиваше само легнат настрана и така му беше најубаво зашто не се будеше кога ги менуваше страните, па дури и кога главата ќе си ја најдеше кај нозете.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Јас имам навик пред јадење да си пивнам чашка - две.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)