Ревеле, ‘ржеле за гуша се држеле, се бореле, се кубеле, навистина се љубеле.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Се сакале толку што дури и се мразеле, да имале нозе ќе се испогазеле.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
И едната и другата имаа нозе коишто под стаклото изгледаа како ружини стебленца, а оние на куклата на добрата светлина изгледаа толку проѕирно што се чинеше дека се гледаат нервите што се спојуваат и како раширена пукнатина се пружаат спрема краевите на секоја канџичка. 116 okno.mk
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
По мене веќе се качуваат свирачите, играчите: тие што имаат нозе ќе играат ора и сиртаки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Небото нема крв, одговори неговата празнина а ова што мислиш дека е нож само е опашеста ѕвезда. А дали ветровите имаат нозе?
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)