има (гл.) - роднина (имн.)

Семејството на авторот, има роднини во Албанија, Турција и тоа ја сугерира сагата на балканското семејство, кои се истовремено во повеќе земји, што не ги олеснува работите на индивидуално ниво, без да зборуваме за посложените проблеми...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој кај кого можат да се кријат Хаџи Ташку и дружината, вели Лазор, може да биде Амдија Муслиоски или Џафер бег Мустафовски, тие имаат роднини во Прилеп, а за веселчанци треба да научиме кои им се пријатели.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тие имаат роднини и пријатели со кои се посетуваат, со кои се поздравуваат на улица.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во Сопот тој имал роднина кој го славел Свети Никола, тие го прашуваат каде е таа девојка а тој покажува на мене.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Некој од селаните излезе напред и почна да им вели и да ги моли дека тука посигурен ни е спасот и дека во Долно Дупени, Љубојно и Брајчино си имаме роднини и кај нив ќе си останеме додека помине лошото и потоа ќе си се вратиме дома. – Не! – рекоа нашите партизани и ги вперија цевките кон нас.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)