има (гл.) - сеќавање (имн.)

Значи ли тоа, тогаш, дека само тој има сеќавање ?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јас е јазик јаз'к да ми е ако не кажам што гледам што слушам ако не кажам што правам што направиле од мене што насетувам што насетиле и без мене и по мене за да има сеќавање јазикот ако не кажам кој се огрешил во име на народот, во име на Бога со предумисла со завист од зловолја во злодоба кој понижувал, истребувал, казнувал жива сода прскал со жив збор во очите на бедните и блудните крстените и недоречените слобода кој презирал не давал одземал кој се повлекувал предоцна и без крепост кој се тешел, кој се правдал ако зло правел - зло не кажал јавно!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Имаше сеќавања и од друг вид.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ако имаме сеќавања таму, би можеле да започнеме да ги прифаќаме и да развиваме некој вид на припадност кон нив.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)