има (гл.) - спокојство (имн.)

-Тоа што го работи татко ти не е лесно, - велеше баба, - затоа мора да има спокојство во собата, а ние ќе седиме во кујната и тивко ќе ти раскажувам приказни...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Си мислам: секој од нас е некој иден Исус зашто со своја крв може да си го потпише своето исчезнување ПСЛАМ 3 Некогаш, среде сиот човеков неред имав спокојство да го наслушам и шепотот на плодот во мајката.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)