има (гл.) - дебел (прид.)

Дека ќе нè удават. 188 okno.mk Кога, овојпат, прогрмеа поинакви зборови се чинеше дека удираат, зашлакуваат: „Културата, тоа не е никаква уметност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На лицето има дебел слој шминка. Носи штикли, црни женски чорапи со појас, по гаќи.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Секој селанец може да има дебел компир - тоа, имено, е култура.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На ставорската плажа има дебели сенки.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Љ беше многу побожна и имаше дебел газ. Често одеше во црква да се моли за сѐ и сешто.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
И сето тоа со такви поединости дека, на пример, Ризван-бег од Ресна имал мала лузна под левата слепоочница, што мене ме здрви, потоа дека Беадин-паша од Солун имал дебела долна буза, дека на вториот ден од Негушкото востание не заврнало, како што се тврди, туку само заросило, што не е исто, и така натаму.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Секој селанин може да има дебел компир - тоа имено е култура.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На прозорците од Пансионот има дебели пердиња и ништо не се гледа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Оние што зборуваат натанко, сега зборуваат надебело, а оние што имат дебели гласови почнуваат да цвичат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)