има (гл.) - жежок (прид.)

Во еден од ќошевите, оној најоддалечениот, под високата црница, постојано гореше оган на кој во голем котел секогаш имаше жешка вода во која вриеја нашите алишта.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)