има (гл.) - најубав (прид.)

А изгревот на сонцето и заодот негов тука имаат најубави бои - од најбелата до најпурпурната.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сакаше утре в училиште да има најубаво маче а мајка ѝ знаеше да црта многу убави мачиња.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Затоа тој зел сокови од плодовите на сите дрвја и ги ставил во плодот на смоквата за да има најубав мирис и вкус...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Забележав дека и оние неколцина со кои низ годините кога сум идел тука, во Маказар, сум имал најубави односи, некоја ако не голема блискост, а секако срдечност, не ме побаруваа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
„Имаш најубави колена. Да, да, прво што забележав на тебе беа колената“, па моташ низ паметот кога си се прошетала во шорц пред него и си ја повлекуваш сукњата преку испакнатите, ’ко со вода полни примероци, и во чудо си.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Сакаше утре в училиште да има најубаво маче а мајка ѝ знаеше да црта многу убави мачиња.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Но, кога човек има најубави идеи, кога од песок гради градови, истовремено го обзема и чувството дека нема смисла ама речиси ништо да работи и тоа му нуди чувство на силна супериорност над сите во светот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Бакрените садови што постојано се употребуваат имаат најубав сјај.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Марлоу тврди дека жените веќе воопшто не реагираат ако предолго се девици, токму како и струните на кои не се свири.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Србите имаат најубави песни, вели, сву ноќ отворено. Обори, по Црној Гори!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Одевме по барови, каде што имаше најубави жени; земав и за нив такси и се возевме низ градот, кружевме како некоја свеченост, како свадба.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)