Наместо да го каже тоа што секогаш го кажуваше, мајка ми, откако ги ислуша моите редовни поплаки на тема – „неоствареноста на мојата најголема желба”, спокојно изговори: - Бреза, една среда ние двете ќе заминеме за Париз.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кога вечеравме, мајка ми, отако ја ислуша мојата приказна, само се насмевна и праша: - Зарем другарите ти поверуваа?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Јас бев легната во креветот, таа седната крај мене, во собата беше изгасната светилката, па не можев да ѝ го видам лицето кога ја изговори таа чудна реченица.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)