испадне (гл.) - од (предл.)

Момчето беше голем уметник, способен постојано да измислува нови комбинации и специјални климакси, а некои беа „ноти“ од сферата на Непознатото, со паузи, привидни дисонанци, ноти кои ненадејно се пробиваа една со друга и прскаа заедно, со вчудоневидувачки, врел и сладок удар. (...) Аракнид, шоферот на Ендрју Кеиф е единствен домородец во Интерзона кој не е ниту педер ниту бузерант.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Набрзо можеше да се види како мозокот тивко, беспомошно болува зад очите, а тогаш мозокот најверојатно и изумре, бидејќи очите речиси му испаднаа од главата и во нив го немаше повеќе оној препознатлив израз, туку израз како кај очите на краба на едниот крај од нејзиниот сплескан труп“. 22 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А и тие неколку што ти преостанале, ти испаѓаат од устата. Гледај!“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Потоа ги одвитка и ги закачи заедно четирите мали ролнички хартија што веќе беа испаднале од пневматичната цевка од десната страна на неговата маса.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Работи што се тркалаат сонцето, од пладне до полноќ; тинејџерки на ролерки на кеј лете; ти, во тревата, кога си весел; портокал испаднат од ќеса во гепек; Сизифовиот камен; количката на скалите во „Крстосувачот Потемкин“; нечија отсечена глава; клопчето на Аријадна; оревчиња на Бадник; капка пот помеѓу големи цицки; фудбалска топка во неуспешно бегство од зелениот терен; една солза, па уште една, па две-три; Големото тркало; годините, и ние со нив.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Не видов кој го турна, но управувачот ми испадна од рацете, и батериите тропотно се распрснаа.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Јас не видов, но оние кои виделе кажуваа оти бакарната книга испаднала од недрата на Рибоокиот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Други, пак, велеа оти испаднала од неговата уста.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Којзнае колку време одев така ко заборавена, што се вели, ко испадната од некој вагон на возовите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Чекаат некој да заостане, да испадне од колоната.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас се засркнав и цигарата ми испадна од уста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Куќата е една од најстарите во селото; направена од петаври: од штички и плитар, од лескови прачки исплетени од дирек до дирек како што се плете кош и облепени со кал измешана со плева, слама и козина за поцврста да биде; на многу места калта и испадната од ѕидот и зјапаат дупки низ кои ветерот се провира и свири; во тие дупки птиците се пикаат и прават седела клувкајќи го и користејќи го истиот материјал со кој е облепена куќата; чардакот од куќата виси над патот како дрвено корито спуштено од небото; куќата е затетеравена на едната страна како пијан човек и, изгледа секој миг ќе падне.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Таа се наведна да ги собира јаболката, дечишта дотрчаа и ѝ ги разграбаа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Видов како се скина торбата што ја носеше една старица, и јаболката испаднаа од неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сега кимаше со главата во благ лак. Сега стапчето од сладолед леко испадна од неговите прсти.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Некој ќе се обиде да каже нешто и малку од јадењето ќе му испадне од устата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И тие само ги отвораат устите, ко необлечени пилиња ги отвораат, ко голичарци, испаднати од седело. 154
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)