испадне (гл.) - обичен (прид.)

Во времињата на консолидација, национализмот имал позитивна улога и бил возвишена норма; но во Европа сé одамна е цврсто консолидирано, па национализмот испаѓа обична манија, изговор што се нуди за избегнувањето на обврската и понатаму да се трага по големи потфати.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
А што ако испадне обична „нула“, во буквална смисла...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
-Е, кога би станал како вас, то ест да живеам во непостоење...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)