По малку беше застрашувачки тоа што од потокот звуци што се истураа од неговата уста, беше речиси невозможно да се разбере ниту еден збор.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во моментов, ги имаше исклучено сите подалечни звуци и ги слушаше бесмислиците што се истураа од телекранот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Светлината од ѓупското лето се истура од прозорецот, им ги брише сенките од лицата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)