истурка (гл.) - земја (имн.)

Немаше што да се бара повеќе, Јован ја истурка земјата назад во дупката, го избриша челото од потта со подлактицата и го тргна перчето како праз права коса.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И дланките на Глигора ја истуркуваат земјата зад себе и телото потонуваше во земјената тесна темна и ладна утроба за да излезе на виделина. И песочните пластови попуштаа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)