кажува (гл.) - нешто (имн.)

Ништо политички корисно не се случува сѐ додека луѓето не почнат да кажуваат нешта никогаш порано кажани - со тоа овозможувајќи ни да ги визуализираме новите практики, спротивно на анализирањето на старите.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Но униформата и оружјето, а и горчината која одвреме-навреме ја сеќаваше во устата кога некое невидливо животинче ќе претнеше во грмушките, му кажуваа нешто што и самиот веќе го знаеше – времето во кое чекори е војна.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Но зошто би морал да очекува да се случи нешто необично, која беше веројатноста дека сонот, гласот, привидението, кажуваше нешто, навестуваше нешто?
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)