качува (гл.) - и (чест.)

Некои, што можат, се качуваат и на дрвјата, се пикаат меѓу парошките. Ко лештерки за бесење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Првин го качувал на маса, па после на покривот од меаната и на крајот го качувал и на некоја топола.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
По мене се качува и војникот што ми го присламчија за придружба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога ќе го фатеше реумата, по скалите од куќата се качуваше и на нозе и на раце, та кога ќе го видеше жена му од Мил, ќе речеше: - Сигурно господ не му ја зема душата сѐ додека не го престори во куче како што му го направил на светецот Кристофор за да го казни за гревовите...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)