Или пак, ако сакаме посилна верзија од „ добар“, каква смисла има да се користи цел еден синџир од нејасни непотребни зборови како „одличен“, „прекрасен“ и сите други ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во осумдесеттите Ле Гак, типично „попартистички“ но со една нијанса повеќе на „онеобичување“, почнува да слика „копии“ на слики од масовната култура (корици на книги и плакати на филмови од триесеттите), притоа користејќи цела палета на различни техники, играјќи се со „стратегиите на идентитет“ (правејќи одредени анонимни мистификации), вметнувајќи во своите „слики“ прожектори, камери, машини за пишување...
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)