крева (гл.) - ги (зам.)

- Немам, - рече кревајќи ги рамениците.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Цела ноќ Пелагија пробдеа крај неговата глава не кревајќи ги очите и не шетајќи ги по присутните, а и од присутните никој не ѝ се обрати.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- Вие, - рече учителот кревајќи ги очите од списокот, - ќе останете.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Кала седна на столот каде што седеше докторот и почна да го жулка Илка по лицето и челото, да му турива со лајче вода во устата, да му ја поткрева перницата зад грбот за да му го олесни дишењето, но тој само ја погледна кревајќи ги очните поклопки со напор и при тоа како да се поднасмевна со крајчињата на устата, и таа насмевка му остана на лицето, згрчена, недовршена.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Да не направиме некоја беља? - Коте, - рече Методија кревајќи ги рамениците, - не верувам, ама што можам јас сигурно да ти кажам.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)