крене (гл.) - прав (имн.)

На друмот се крена прав. Два камиони пламнаа во оган и гореа се крена чад.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Одеднаш ветерот дувна посилно, го отвори капакот од прозорецот, го тресна од ѕидот, и ветерот, влегувајќи во одајата, крена прав од огништето, го разбушави пламенот од борината, го остави малку да се исправи и потем надојде посилен и го угасна.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)