Затоа ми се чинеше дека сите се трудат да ги криват лицата како да се од немите филмови на подземното кино Аполо.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тие разговараат тивко, се плескаат по чело, мавтаат со големите рацеи чудо ги криват лицата.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
СУЛТАНА: Евто! Евто! (Пауза. Султана добива грч. Го криви лицето.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Го криви лицето од лутина и бара помош од некаде, којзнае од каде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)