кркори (гл.) - и (сврз.)

Јас кркорам и клоцам наназад.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Крвта му шикаше од грлото, кркореше и го прскаше камен - темелникот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кркори и некоја пареа се крева.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Отец Висарион се заниша, кркорејќи и откако падна на земја, почна да клоца со нозете, како обеспрашена пеперуга, - Сега врати ми го ножот, ми рече војводата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Клоца со копитцата, кркори и полека ги превртува очите, се истегнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)