крши (гл.) - сѐ (зам.)

Докторот Петриќ почна да крши сѐ што беше на масата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Улиците се исполнија со луѓе кои со пили, секири, чекани, кршеа сѐ што ќе видеа дека е златно.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Потоа го држеа затворен дома. Но тој викаше и кршеше сѐ што ќе најдеше.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)