Поговорките за штедењето кажуваат дека луѓето од секогаш штеделе, чувале за утре, за задутре, за црни времиња, како што се вели, и штедењето им било начин да преживеат да соѕидаат куќа, да купат парче земја, да остават нешто за своите синови и внуци.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
- Сакам да купам парче од ноќта што доаѓа. - Со што ќе ми платиш?
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)