ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

И штом, во нашево хомофобично и сексофобично општество, е секогаш лесно да се нападне геј-сексот, а е мошне тешко да се брани, изгледа не вреди да ѝ се купува угледност на машката геј-култура со нејзино спасување од неугледната вклученост во машка геј-сексуалност, како што се мачи да направи Лари Крамер (кого Фелоус го цитира двапати): „Сигурно во геј-културата има повеќе од само курови“, вели Крамер.

А тоа воопшто не е некој лесен трик.

Затоа, жените треба да смислат како да ги искористат, ако можат, престижноста и општествените придобивки што им ги става на располагање конвенционалната женственост, без да си купуваат угледност по цена на сопственото обезвреднување, на сопствената тривијализација и абјектност.

Токму тие најмногу страдаат поради неа.

Женственоста, како што ја знаеме, е сексистичка конструкција, а жените се тие врз кои најмногу влијаела.

„Вистинска гордост ќе имаме само кога ќе бараме признание на култура што не е само сексуална“ (небаре култура што е само сексуална би била сосема срамна работа – или, барем, небаре тоа би било нешто со што не би се гордеело ниедно пристојно човечко суштество).361 Но, вистинскиот проблем не е што машката геј-култура веројатно ќе се сведе на ништо повеќе од само курови.

Иако сигурно е точно, како што вели Фелоус, дека „гејството подразбира многу повеќе од сексуални партнери и практики“, не мора нужно да заклучиме дека геј-културата во голема мера произлегува од женствената родова ориентација и од инаку „несексуалните димензии на природите на геј-мажите“, како што и тој тврди.

Но, возможно е и дека клатното можеби се занишало премногу во спротивната насока.