Понекогаш и откога ќе си легнеа децата, се искрадував и како сенка, како ошумоглавено живинче лунѕав крај ѕидот.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Кога вечерта си легнале децата, слушнале како маќеата му вели на татко им: „Утре ќе ги земеш децата и ќе ги однесеш во гората каде што ќе сечеш дрва.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)