Но мајка ѝ им рекла дека иако тој не лежи тука..., лежи неговата душа и дека нејзе ѝ палат...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Треската го влечеше во непознат мрак и му го сушеше грлото на чие дно лежеше неговата смеа искината на парчиња.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Понекогаш влегував таму, гледав во испразнетите полици на кои до пред некое време, испомешани, лежеа неговите книги и алишта.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога мајка ми ќе ме најдеше како стојам во собата која му припаѓаше на Зигмунд, или како седам на неговиот кревет, велеше дека тој би бил среќен кога за почеток би имал една таква малечка соба за него и за Марта.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)