лелее (гл.) - сам (прид.)

А Антуш Крстин лежи на измитарени черги во дедовата куќа на крај село, таму кај што рекичката Давидица по неколкупати годишно секнува и пак надоаѓа од длабочината на планинските пазуви и гледа во пукнатините на таванот, во пајажината што се лелее сама од себе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)