лета (гл.) - од (предл.)

-Ова е мое! - вели. Станува божем покајнички. Нервозен е.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Судено му е на мажот да лета од цвет на цвет, да го собира најслаткото во нив.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Вратите траскаат зад него - бара нешто летајќи од просторија во просторија.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)