Срипувам од креветот како попарен, правам сплет шпаги, набрзина мијам заби со четка за нокти, ставам гас-маска за да оставам подобар впечаток, те со растреперени раце кревам слушалка и со милозвучен и правичен глас велам „Ало?“
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Бакнежот ме запече. Посакав да извикам: - Се лажеш, мамо!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Така притаен, божем спијам, наслушнував: влезната врата се затвора; се слушаат чекорите на мама - “Цап - цап -цап - цап!“ како малечки чеканчиња удираат топуците; тато не се слуша; со меки ѓонови се движи како пантер.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Миев заби и се туширав, за да не сетиш дека сум пушел.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Утре на училиште“, ми рече Влатко и се разделивме пред нашата зграда.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Кога сите шумови се стишаа, срипав од постелата и брзаница ги извршив сите утрински задолженија. По ѓаволите!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Дома влегов на прсти и право во купатилото.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Долго си миев заби, си миев коса и се истуширав.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Убав мајкин“, рече мама, „се радувам кога слушаш“, и ме бакна, „кога сам се миеш“.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Од бебешки денови создаваат робот и никако не можеш да се ослободиш од: миј заби, миј лице, триј раце со сапун, облекувај чисти гаќи, и чиста маица, и чисти чорапи - секој ден! - секој ден! - и чешлај се, и пиј млеко, и јади леб со мармалад... секој ден - сѐ според еден калап...
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)