милува (гл.) - по (предл.)

Нејзе ѝ ги подгорува крилјата, мене ме гламносува. Ја милувам по главата, а косата ѝ испаѓа, небаре коноп од под гребен. Ја викам Уља.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ја милува по образот – Колку си млада...
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Те милувам по глуждот: - Каде? – прашувам глупо. – не можам да останам повеќе.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Со мака ја поткрева едната рака и нѐ фаќа за вратот, нѐ милува по темето со раката. Првин едниот, па другиот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Вера го милува по главата. Му тура ракија).
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
САВЕТКА: (на која ѝ потекуваат солзи на очите, ја милува по косата).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)