мине (гл.) - воз (имн.)

Во нивниот топот минуваат возови.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Лепливите зборови како восочни конци му се плеткаа околу јазикот: „Ти... Нека мине возот... Брат си... Важи?...“
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)