мине (гл.) - граница (имн.)

Имаат сопствени, вистински, службено отпечатени пасоши со коишто минуваат граници.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Порнографијата со својата дословност и занимавањето за сексуалниот ефект (еден од најстарите примери за интерактивен однос меѓу гледачот и изведувачот) му се заканува на митот за симболичката форма и естетската дистанца на уметноста.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И озгора на тоа, нивната NSK држава, виртуелна држава во време а не во простор.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Кога курвата сака да ја мине границата како уметник, таа излегува од рамката каде што била објект за самата да може да ја авторизира сопствената рамка.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А татко ми, како дојденец, туѓинец во овој град, не беше мигрант како сите козари, туку емигрант, човек што ја минал границата, па мораше да биде видливо лојален, да не се замери, за еден ден, со семејството да го добие бараното државјанство, да добие потврда за лојалност кон новата земја.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во Диселдорф купувала стари алишта, телевизори и друго и речиси секогаш успевала да ја мине границата а да не биде забележана од цариниците.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И така, возот брзаше кон Минхен. Ја минавме границата, па Австрија и откако нѐ осамна некаде кон Салцбург, моите сопатници ги опфати нервоза. Веднаш разбрав од каде произлегува.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Беше еден од убавите доцни есенски топли денови кога ја минав границата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Ете каква е положбата! Таква!
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Турскиот конзул секој ден протестира против исфрлањето на чети, та одвај и јас ја минав границата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Таа знаеше дека тој се наоѓа пред најзначајната одлука во животот, по онаа ноќ кога реши, сите заедно, да ја минеме границата на Езерото и, засекогаш, да станеме емигранти на животот.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Месје, разбирате ли, на едно ќоше мојата мала Жаклин се спогодуваше со еден страшен Шпањолец што ја минал границата да купи љубов за пари. Тоа е чудно, многу чудно, месје.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Вистински беше среќен во својата балканвавилонска библиотека од каде од чардакот на куќата како да земаше залет со своите нови идеи да ја прелета Тврдината, да ги мине границите, кои беа запрени во него и се бореше да не продолжат и во неговите деца.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но за нас беше битно - дали легендата ќе ја мине границата на реалноста.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кога во далечната 1943 година ноќе со еден стар семеен чун ја минавме границата која беше означена под Езерото, според легендите во кои верувавме во детството и чувана од еден змеј, границата меѓу родната земја и среќниот егзил на другиот брег, ние бевме осудени на клетвата дека нема враќање од егзил.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Езерото ја имаше судбината да биде поделено со граница меѓу народи, режими и идеологии.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но се случуваше некој од чуновите, кога не ќе се појавеше змејот да ја мине границата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тие беа слеани со неа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кога се најдов со него на вишинката на кај манастирот Свети Наум и му го покажував родниот Подградец, во кој не бев стапнал 37 години по моето заминување и за ноќта кога ја минавме невидливата граница под Езерото, Махмуд Дарвиш внесено, и со поглед претопен во синевината на Езерото, ја слушаше мојата вистинска сказна за змејот и границата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Птиците ја прелетуваа границата, но само на езерските јагули, кои патуваа преку балканските реки и Медитеранот до Саргаското Море на Атланскиот Океан и назад низ новата генерација, не можеа на последното враќање да ја минат границата која луѓето по милиони години им ја испречија на патот со градба на неколку хидроцентрали во Албанија и Македонија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ја минавме границата. Бевме посилни од подводниот змеј! Го победивме.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За секој клуч постои некаква брава, но секоја брава си има своја историја...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За светите книги со кои ја минавме границата. За молитвата која ја шепотевме во тишината на ноќта.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Хелвиг ја убеди. Полесно ќе ги минуваат границите заедно. Ќе отседнуваат во хотелите...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Војничето сакаше да го продолжи разговорот, но Мајка си беше со ниет да си ја мине границата што побргу.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Гури Порадеци, со стреловита брзина, се искачи по скалите. – Брате мој, доцниме, остави ги тие книги, ако сакаш живи и здрави да ја минеме границата! – Брате мили, морам да ти кажам дека не ми се веруваше оти толку тешко ќе се разделам од книгиве.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка ништо не можеше да ја одврати од намерата да ја мине границата, да го оствари судбинското враќање во родната земја, откако стигна црвената виза, токму на денот кога таа наполни 70 години.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А за нас, децата, границата, всушност, и не постоеше, неа ја чувствуваа силно Мајка и Татко држејќи ги нашите животи во нивната заедничка прегратка, во прегратката на надежта дека ќе ја минеме границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Нагонот да се полета, како во семејство во облак на Шагал, сигурно доаѓаше од немоќта да се минат границите, особено големата граница која нѐ делеше од родната земја.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но имаше и други дополнителни причини поради кои Татко се беше одлучил на речиси историски чекор во семејството, да се мине границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тој ѝ порачувал секоја ноќ да дојде, како знае да ја мине границата крај Езерото, оти му се броени деновите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тоа можеби најмногу ѝ успеваше и кога ја минавме границата и се најдовме на другиот брег од Езерото.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, со месеци, се распрашуваше, трагаше по најпогодното место од каде што сметаше дека најбезбедно ќе ја мине границата тајно, заедно со семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Солун на нејзината младост, а нејзината пролет беше близу, на еден галебов лет, но требаше да се мине границата, поради која бевме емигранти.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Од тоа време, во нашите спомени останаа руските и американските филмови кои ги гледавме во киното „Балкан“, а за Мајка остана значаен мигот кога за прв пат си ја облече кафеавата бунда, подарок од татко ѝ, дваесет години откако ја минавме границата...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Само пораките за смртта можеа да ја минат границата...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Настаните кои се навестуваа, ја замаглуваа нашата надеж дека добриот ангел ќе ја мине границата и ќе го донесе каталогот на Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Најпосле, Татко утврди дека најдобро е да се мине границата низ Езерото, со нашиот чун кој беше закотвен тука, веднаш до брегот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, како некогаш поради асмата, кога замина во Турција, преку Италија, и се спаси, сега, кога фашизмот, пак преку блиските, му беше зад петици, реши да ја мине границата преку Езерото.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Можеше да се мине границата и кај манастирот Свети Наум, некогаш тој бил варден од семејните предци.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Еднаш тајно ја мина границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Гури Порадеци беше пресреќен, на кормилото, што ја минавме границата и, според предвидувањата, навреме и безбедно стигнувавме со чунот кон нашата поинаква иднина, станувајќи, за толку кусо време, емигранти на животот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, кога нѐ виде сите собрани, пред куќата, на прагот, готови да полетаме, како семејство, кон најблискиот облак, за да ја минеме границата, веднаш, по силната возбуда што ја почувствува во мигот, претпостави дека Мајка или го насетила денот на конечното заминување или веќе наминал претпазливиот Гури Порадеци којшто, свесен за критичноста на мигот за опстанокот на побратименото семејство, не сакаше ништо да му препушти на случајот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За себе, многу подоцна, кога повтор­но ќе ја мине границата, само во спротивна насока, ќе рече дека таа самата била граница чии клучеви ги носела со себе!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Погледот стигнуваше до блискиот брег, во Албанија, откако ќе ја минеше границата помеѓу двете земји, означена со понекоја невидлива бела пловка на езерото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Дење не можевме да ја минеме границата макар што немаше граничари, ниту од едната, ниту од другата страна.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Гури Порадеци ја беше минал границата жртвувајќи си го животот само за да дојде до Татко и да ја сподели со него големата мака.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беше истата кога идеше при нас, ја оставаа да ја мине границата само на закопи во семејството.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
II Пред зајдисонце ја минав границата од страната на Албанија. Се вратив во Манастирот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Ја замислуваше среќната река како ја минува границата и се влева во блиското море.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беше поминал половина век од постоењето на албанско-југословенската граница, со многу трагични настани, а триесет години откако ја минавме границата преку езерото и засекогаш станавме емигранти на животот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Времиња со стари и нови граници! Дедо сигурно би се превртувал во гробот кога би знаел дека неговиот син една ноќ решил со семејството да ја мине границата преку езерото.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Чудовишето се покажувало според легендата, само кога некој ќе се обидел да ја мине границата!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ја уверував дека таа би можела во вашите книги да најде материјал достоен за филозофски промислувања, особено во епизодата во која се раскажува за вашата мајка која ја минува границата за да си го види своето семејство по долгогодишниот егзил.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ги гледам за првпат, ме гледаат за првпат. На погребот. По толку многу години.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ги молеше сите божества да ѝ се спасат чедата кога ќе ја минуваат границата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Се радувам што вашите Кози и покрај с ги минуваат границите на соседните земји.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таму каде што дијалектиката не успева (А.А. губи во вербалниот двобој), останува ризикот да победи физичкото насилство, сказот од зборови продолжува во акции кога авторот укажува и ги осудува мерките на заплашување: со изолирање од телефонската врска, со организираната врева за да се спречи неговиот сон, со служење на неподнослива храна и последната нискост: приморуваат една негова блиска роднина да им се придружи во стапицата што му ја поставуваат на исцрпениот наратор пред да ја мине границата кон Македонија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ми остануваа последните чекори за да ја минам границата, да се префрлам во едно друго време.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Со такви ставови, нараторот добро знае на какви опасности се изложува и не му е тешко да разбере зошто постојано е прогонуван до безизлез; треба да се спречи по секоја цена да ја мине границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Требаше најпосле да падне завесата на трагикомедијата, да ја минеме границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ја минав границата како свое триж распетие, спасен од последното, четвртото сталинското, како замена.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Јас, поранешниот емигрант, макар што сум ја минал границата на двегодишна возраст, тајно преку Езерото, за албанските власти и натаму останував нивен.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но од сѐ што загуби, најблиската рода, куќата со бавча крај Езерото, по силните удари на судбината откако ја минавме границата, тврдеше дека најмногу добивала неговата душа, станувала појака.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Животот му продолжи во парадокси: спасувајќи се од италијанскиот фашизам на Татко му преостануваше единствената можност за спас, ноќе да ја мине границата преку Езерото, или да биде интерниран во италијанскиот логор Порто Романо.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Со последните будни сили во мене, со надуеното куферче подароци, најмногу статуети и значки, ја минав границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во епилогот јасно се гледаа контурите на поставената стапица конечно да се фати емигрантската душа пред да ја мине границата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
7. Ја минавме границата и на другарите им кажувам дека во Битола не ме пуштија да си го видам детето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Шатев разбрал од Е.Чучков и Марко Секулички за движењето на четата и побарал да и се приклучи и со неа да ја мине границата и да оди во Кочани за да се договори за прифаќањето на динамитот.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
А, не ти, уште основно не завршила, туку „дави„ со тоа!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Почекај малку, порасни, знаеш ли кога прв пат во животот сум ја минал границата? Кога сум бил студент.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)