Колку минало од тоа време - човечка воздишка, нели?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ој ти земјо пуста да си од тебе сме пак во тебе ние сите ќе влеземе да ни јадеш бели меса да ни пиеш црни очи ... (Песна што еднаш ја соопштил Лозан Перуника.)
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Како ништо да не минало од тоа време. Ни еден ден, ни една ноќ.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Страва не минеше од нас. Од смртта исплашени тогај зедовме оружје в рака. Чувствувавме дека ни мрзнеше крвта..
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Саноќ офкаше на глас, проклет да бидам, минеше од спална во спална офкајќи на сиот глас само за да не спиеме и ние.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Само новото советско општество создаде објективни историски услови кои му овозможуваат на педагогот да мине од теоријата во практиката, од чистата и проста конструкција што ја нуди самиот живот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)