минува (гл.) - граница (имн.)

Во тие моменти најчесто мислата ја минуваше границата и запираше во светот на татковите и моите книги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се подготвувала да оди кај него, да го види, да му каже оти сега се минува границата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Бев така предодреден да ги барам во животот моите сопатници во егзилот за кои немаше враќање...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Мајка ја беше понела врската клучеви од куќата крај Езерото и напуштената куќа крај Јонското Море од нашите предци, светите книги Коранот, Библијата и Талмудот, покрај кои ја шепотеше тивко молитвата на сите вери кога ја минувавме границата, а Татко неколкуте главни книги од својата подвижна егзилска библиотека, како и неговиот започнат проект, ракописот за Историјата на Балканот низ падовите на империите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Татко редовно ги слушаше вестите. Со гласот на радиото имавме чувство дека ќе патуваме, ќе полетаме, ги минуваме границите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Речиси постојано беше отворено, живо. Понекогаш замолчано, другипати гласно, во зависност од станиците кои се слушаа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најмногу страв ни влеваше легендата според која на самата граница на Езерото, длабоко во езерската вода, бдее голем подводен змеј кој се појавува секогаш кога се минува границата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беше единствено сигурно дека јагулите низ реката сѐ уште слободно ја минуваа границата на нивниот долг пат до океанот и назад. Но, не за долго.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Зарем тоа не беа одбегнатите дестинации на татковото семејство кога ја минуваше границата?
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
На другата страна од границата го следеше според јазикот на соништата и кажувањата на емигрантите кои по цена на смрт ја минуваа границата, патот на својот брат Бубуш.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Од телеграмите- некролози, единствените пораки кои можеа нецензурирано да ја минуваат границата, Мајка можеше да ја состави трагичната историја на својот дел од семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Грижата за светите книги ѝ ја остави на Мајка, а таа на секого од тројцата синови им даде да носат по една света книга, кој Библијата, кој Куранот, кој Талмудот, верувајќи дека Бог ќе ги спаси кога ќе ја минуваат границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка, тивко, кротко, со двете куферчиња, ја минуваше границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ние тогаш ни насоне не можевме да си претпоставиме дека ја минуваме границата која, како еден од најголемите балкански ѕидови-граници, ќе опстојува толку долго, како лузна на Езерото.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Преку која граница? – Овој пат нема да минуваме граница!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Овде само Севишниот можел да знае сѐ што се случувало, кога поединци и цели семејства ја минувале границата во времињата на војна.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Беше тоа прв пат во животот на Мајка кога минуваше граница без Татко. Обратното се беше случувало многупати.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога бевме готови да заминеме, еден од браќата, кој одамна беше стапил во Пар­тијата, гласно ја предупреди Мајка: – Мамо, внимавај кога ќе ја минуваш границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И обајцата како да беа предодредени да патуваат, да ги минуваат границите. ***
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Нејсе, се доближувавме до границата. Само Гури Порадеци, семејниот побратим, знаеше добро каде се минува границата. Тука требаше најмногу да се внимава.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)