мириса (гл.) - во (предл.)

Можеби и немам на кому да му пишам и да го потсетам дека исто вака мирисаат во овј час тревите на Ерменија и на Македонија, можеби поскомињаво и полуто зашто таму тие се поени со крв и со гниење месо.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Чајот пуравееше и мирисаше во чапчињата, во кои турија и ракија.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)