Проклет да бидам, орачот мислел детето спие, сонува.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
За што ли ќе мисли дете кое околу себе катаден гледа наоружани, слуша истрели, повици, пароли, борбени песни?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
БОРИС: Како се накотивте толку паметни? На ваши години мислевме децата излегуваат од папок. МАТЕЈ: Па од каде излегуваат?
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
А јас дека ситна, уште ме мислеа дете што лапа муви.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)