Но неговите раководители мислеа друго: тие во иднината, како и во сегашното, го гледаа само тоа што им е пријатно да го видат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На мајка Геле, што кабает направи ти на пет години, што те изедоа пците крастави... Ни Анѓа не мислеше друго.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
—Ќе дојдам, велам, а со умот си мислам друго.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)