Си мислев никогаш во мене не ќе догори свеќата моја - а догорува Си мислев никогаш реките не ќе зајдат – а зајдуваат Си мислев дека е веќе крај на сѐ – а сѐ одново почна.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Тоа што го мислиш никогаш не влегува докрај во зборот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)