Колибата Сукаловска беше од оние, „сталните", во кои се мисли повеќе години да се живее. Не како на Кањата, Карабоја или некој друг, што правеа меќани за една зима на едно нивчуле, па кога ќе го подгнои, кревај желниците и сламата на друго!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И не мислеше повеќе на Турците, туку на стопаните на кои им цркнало говедото.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Пак легна и реши да не мисли повеќе на ништо. Вака простум да си лежи и да си ја залажува својата чувствителност со некоја песничка што му доаѓа сега во сеќавањето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И, не мислејќи повеќе, и тој се бапна крај Ризван-бег и почна да ја удира главата од душемето.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Не мислејќи повеќе на ништо, радосен и среќен извика: Па јас сум голем!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Поради тоа теоретичарите мораа да почнат да мислат повеќе во бројки, а помалку во букви и слики.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
12. Да пукнам одамна не сум имала толку долг отпочин И ќе заборавев на сонцето што изгрева на исток А и тоа галиба имаше нешто со Македонците И сонцето било ѕвезда велеле Македонците Бре бре како никој да не знаел што било сонцето А за ѕвездите допрва ќе се разјаснува Дали Македонците мислеле повеќе на ѕвездата од Вергина Или на ѕвездите од европскиот бајрак
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Мислев, да не мислам повеќе знаев, неспремно ќе го дочекам денот посакувам парче среќа во злобата ко изгубен зрак од сонцето во снежен метеж...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
ИВАН: Не само поради тоа. Најпосле, заборави го веќе еднаш сето тоа. Не мисли повеќе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Правеше напори да не мисли повеќе на Злата, да ги префрлува мислите на друго, да ја избрише од свеста како да не постои, како да не ја запознал - но не можеше: оттргнувајќи ги мислите од неа, тие сѐ повеќе се упатуваа кон неа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)