Мислам уште излегуваат. 35.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А си мислам уште ме држи настрана подалеку од себе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во Улицата на стариот цвеќар во Истанбул сега само се младее и се токмат каранфили за нови уриети - минувачите земаат здив пред новото забрзување на времето: малку им е од минатото па да му ја мислат уште и на иднината!
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Мајсторот мисли уште малку, а после тихо вели: „Предавам.“ Ги потпишува заемно ливчињата.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Замина понатаму, по дирата, што беше сѐ уште испомолзена со оредчените капки крв, а за сето време мислеше уште на неколкуте легала, што ги знаеше од оваа страна на сртот, кон кои сега го водеше онај негов самјак напред, и реши дека ќе може да се врати дури откако ќе ги помине нив.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Други протестираат: мислат уште ќе свири трубачот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Купија сукно, мошне квалитетно – и тоа не им беше тешко, зашто за тоа мислеле уште половина година пред тоа и ретко кога еднаш месечно да не излезат по дуќани и не ги испитаат цените; затоа, пак, Петрович рекол дека подбро сукно и не можело да се најде.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)