Боже, ти колку го сакаше, без резерва, без отстапница, ама ти си мислела ако појдеш со човек кој има само едно рало чевли, загарантирана ти е љубовта и преданоста, како секогаш да има две страни, од едната богатство, од другата доблести со верна љубов како круна.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А толку сакам да танцувам по мелодијата на твојата душа, тука ми е во градиве, во мене, Се мислам ако притиснам да не ја снема.
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Татко му и мајка му мислеа ако го женат ќе се скроти, ќе се измени.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)