Во ред, да претпоставиме дека М Ѓурев воопшто го нема посетено другарот секретар во спомнатиот понеделник; дека не ја видел белезицата на раката на Ботка; дека сѐ ова што се случува со него во затворов овие денови се некои необјаснети привидувања; дека и кај него, еве, дошло до тоа пореметување на рамнотежата помеѓу она што не било, и она што тој мисли па дури и верува дека се случило.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И Лир ко тебе мислел па немир сеел кај идел Мислиш дека ти си Тој – Големиот лидер?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)