Од нашите, што работат таму ќе можеш нешто да дознаеш...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Во зборот можеш нешто да закриеш, но во очите не можеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Е, сега, може нешто да сум изумила, а може нешто и да сум скрила.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А тој беше гас и гаќи со преседатељо на општината мислеше дека нему никој ништо не му можи и тој, заедно со овој Војнета наш мене ми ги имаше пуштено партизаните да ме убијат зошто сум бил кмет и сетне со нивни ниспет партизаните ме затворија а и уште да можи нешто најлошо тие мене ќе ми го сторат зашто тие сет вногу лоши луѓе ама и овој партизанскио суд што не ет суд туку суди само накодошени луѓе мене мана не можеше да ми најде и ме ослободи ама Трајко Казиловски и Војне мене дрвата не ми ги имаат заборавено и ако им дојде на колај тие мене пак и најлошото ќе ми го направат“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
- Можам нешто да те прашам, вели. - Прашај, му велам. - Од кај си, ми вели. - Да не сакаш и крштеница, му велам, да не сакаш ти да ме сослушуваш?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А може нешто да ме згази, да се загубам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)