може (гл.) - уште (прил.)

Ретко кога работите се откриваат одеднаш со сите резултати и со сите последици, особено за луѓе како мене, кои не можат уште со првиот поглед да ги проценат сите поединости и да го совладаат сиот волумен.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Се прости веќе од сништата на младоста, но не може уште да се помири со едно: дека го градел својот живот на погрешна основа и дека она, во кое ја подозирал својата исклучива талентираност, се исцрпило со најпросечен домет што дури и не се повторува.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Соколе решува да побрза со грозјебрањето, веќе сме кај Богоројца, скубнува негоде-годе по некое зрнце - зрело е, слачно, би можело уште малку да дрочи, Но што вреди кога арамии го берат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Кога си дојдоа, жена му влезе внатре да пригодува за спиење, а тој остана во дворот. Не може уште да си ја смири возбудата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Но чекајте! Гледам: не ќе можам уште еден да испуштам, ѓавол да го земе!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Секој слушнат турски збор од кулата му ја буричкаше бујната природа и можеше уште истиот момент да се најде на кулата и да се расправа со агите и нивните ортаци: Сивевци, Тошевци, Данабашовци, на нему својствениот начин.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Другарот Чапаев продолжи со истиот занес: - Ние не ќе можеме уште долго да живееме со победничката еуфорија.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Луција имаше право: јас сум можел уште тогаш да ја обезбедам својата иднина, со едно просто потпишување на текст што друг ми го составил; требаше само да станам дел од едно колективно, врвно јас – и сѐ ќе беше како треба. Вака, меѓутоа, јас бев на полпат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сега можеш уште миг два да го гледаш низ задното стакло, а потоа го снемува зад некое ритче или дрво. За некои работи дури и мачно ни е.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Другите две можеле и да останат свиткани под твојата дебела кожинка и тука задржани, без да бидат во состојба ни да те раскрвават, едното од нив можело и да се слизне по твојата четина и воопшто да не те повреди, но ова, што те тера да крвавиш вака, не ќе е на некое многу згодно место, тоа може уште оддалеку да се види, му зборуваше на својот самјак.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа можеше да биде и следниот миг, не можеше уште долго да трае тоа негово наближување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Јасно беа забележливи и двете киски на ушите, и сиот склоп на телото од ѕверот, за да може уште на прв поглед да биде наполно сигурен со кого си има работа, и воопшто да не помисли да се спротивставува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сега можеше уште да гледа како тлеење се пробива во илјадници такви проблеснувања по сиот спротивен пар и како го опфаќа во својата тивка разгореност сето ткаење на дрвото.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше еден сосема тих глас, а по него еден длабок одглас на нешто како далечен истрел, кој потоа како да се повтори од поблиску, а низ сето тоа, едвај дофатливо за слухот, се носеа последните одзвуци од нешто, што не беше ни писок ни волчешко завивање, а тој во таа своја потонатост можеше уште да помисли дека вака може да се разреси во своите последни одзиви само човечкиот вик.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сега можеше уште само да го гледа како заминува надолу, изнаоѓајќи ја својата стара дира, она збеснето чудовиште.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беше зајак, тоа можеше уште веднаш да се види.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Грбот може уште многу замаени, опијанети и забегани да понесе на кркуш, за да не се срамотат кога ќе се прпелкаат во пепелта.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Понатаму, во писмото, Атанас ги молеше мајка си, браќата и деца си Блажета да му простат што не им се кажал пред заминувањето, но тоа го сторил зашто се плашел дека ќе го попречат да замине, а тој оттаму, од Австралија, ќе можел уште повеќе да ги помага, зашто му било добро и зашто добро заработувал.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Пред да се расплаче, можеше уште да каже: - А нас нѐ учеше да бидеме силни...
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
„Може уште долго да потрае“, рече О'Брајан. „Ти си тежок случај. Но не губи надеж.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа ќе можеше уште повеќе да се дополни доколку се откриеја солзите кои Мајка ги испушти пред Татко.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И еден ден кога ќе се обидеме да го украдеме животот ќе паднеме на својата или туѓа несреќа. Врв на гревот и сигурен пад.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ги премолчуваме емоциите, но нема да можеме уште долго да ја потиснуваме горчливо слатката мешавина на жалење и каење.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Некои можат уште да викаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Некоја жила уште му работеше и се надевавме дека ќе може да преживее.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Лазор и овдека е начешлан ко учител, што се вели, може уште да не се дели од чешелот и огледалцето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)