XII Кога дознаа во партијата за името на нашата коза Сталинка, тврдокорните идеолози во себе се противеа, но не можеа јавно или на друг начин да реагираат интимно страхувајќи да не бидат разбрани дека се против големиот брат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
И покрај поделбата, Рим и понатаму ја сметал Македонија за посебна етно-политичка заедница, дозволувајќи да формира и заеднички совет преку кој тие можеле јавно да ги изразуваат своите политички тенденции, но во согласност со политиката на Рим.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Гневот и жалоста можеше јавно да се потврдуваат и да се изведуваат токму затоа што не искажуваа некоја особена, индивидуална, лична и можеби патолошка внатрешна состојба што ги тишти геј-луѓето.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)